Powroźniak Józef

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
PAGANINI
Józef Powroźniak
PAGANINI
Polskie Wydairnictujo Muzyczne
Obwolutę
projektował
Andrzej
Darowski
WSTĘP
Włochy były krajem, w którym w drugiej połowie
XVI wieku ustaliła się ostateczna, dzisiejsza forma
skrzypiec. Słynne rodziny włoskich lutników — Arna-
tich, Guarnerich, Stradivarich i wielu innych, przeka­
zując z pokolenia na pokolenie swoją sztukę, wydosko­
naliły i doprowadziły do mistrzostwa budowę skrzy­
piec. Ich arcydzieła sztuki lutniczej stanowią po dziś
dzień niedościgłe wzory. We Włoszech rozwinęła się
też technika gry skrzypcowej; tam pojawili się pierwsi
skrzypkowie, tam powstały pierwsze „szkoły" i nowe
kierunki w nauczaniu.
W rozwoju techniki gry skrzypcowej we Włoszech
można rozróżnić dwie drogi: pierwsza — zgodnie z cha­
rakterem Włochów i ich zamiłowaniem do śpiewności,
do kantyleny — traktowała skrzypce jako instrument
czysto melodyczny, a za cel nauki uważała wyrobienie
u grającego wielkiego, idealnie pięknego tonu, zbliżo­
nego pod względem brzmienia do ludzkiego głosu. Nie­
mały wpływ na tę specyficzną „wokalność" gry wy­
warło powszechne w tych czasach wykonywanie utwo­
rów skrzypcowych w kościołach w czasie nabożeństw,
co powodowało konieczność dostosowania ich wyrazu
do poważnego charakteru śpiewów liturgicznych. Przed­
stawicielami tego tak zwanego klasycznego kierunku
byli wielcy kompozytorzy i skrzypkowie: A. Corelli,
F. Geminiani, G. Tartini, A. Vivaldi i G. B. Viotti.
Wszyscy ci twórcy, mimo zwracania szczególnej uwagi
na piękno tonu i naturalność dźwięku skrzypiec, wzbo­
gacili technikę nowymi środkami i nowymi efektami.
5
[ Pobierz całość w formacie PDF ]